Er wordt gezocht op *
Publicaties
Betreft: Academisch proefschrift Werkstress verminderen bij docenten
Auteur: Roosmarijn M.C. Schelvis
Datum: november 2017
De aanpak van werkdruk in het onderwijs vereist een gezamenlijke inspanning van schoolleiders en medewerkers. ‘Als draagvlak bij één van de twee ontoereikend is, dan zal de aanpak niet slagen’, concludeert onderzoeker Roos Schelvis (TNO/VUmc) in haar proefschrift ‘Verminderen van werkstress bij docenten’.
In haar proefschrift onderzoekt Schelvis de effectiviteit van een participatief programma dat stressoren bij de bron aanpakt in het Middelbaar Beroepsonderwijs. Ook onderzoekt zij of het vergroten van het vertrouwen in eigen kunnen bij oudere docenten een rol kan spelen in het oplossen van hun werkstress.
Gezamenlijke inspanning
Succesfactoren voor een werkzame aanpak zijn: doe het samen, bereid de aanpak goed voor en leidt het actieplan als een organisatieverandering. Een gebrek aan wederzijds vertrouwen tussen management en medewerkers bemoeilijkt de uitvoering van een participatief programma. Aanbevolen wordt om alleen met een dergelijke aanpak te starten als aan de randvoorwaarde van wederzijds vertrouwen is voldaan. Onderdeel van het participatieve programma dat in het proefschrift wordt onderzocht, was het gezamenlijk maken van een actieplan om werkstress aan te pakken. Acties waren bijvoorbeeld het inrichten van een lerarenkamer als ontmoetingsplek voor docenten en het herzien van het beoordelingssysteem. Het programma leidde echter niet tot minder werkstress, vooral doordat het niet volledig werd uitgevoerd zoals bedacht.
Vergroten van vertrouwen in eigen kunnen
Schelvis onderzocht ook de rol van het vertrouwen in eigen kunnen in het ontstaan van werkstress bij oudere docenten en wat de rol van werkkenmerken hierbij is. Relevant, omdat een groot vertrouwen in eigen kunnen kan helpen om beter om te gaan met werkstress. Schelvis vond dat uitdagende eisen in het werk het vertrouwen in eigen kunnen inderdaad kan vergroten en daardoor de werkstress vermindert. Dit beschermende effect geldt echter niet voor emotionele eisen die het werk stelt, denk aan confrontaties met boze ouders of de uithuisplaatsing van een kind.
Auteur: Roosmarijn M.C. Schelvis
Datum: november 2017
De aanpak van werkdruk in het onderwijs vereist een gezamenlijke inspanning van schoolleiders en medewerkers. ‘Als draagvlak bij één van de twee ontoereikend is, dan zal de aanpak niet slagen’, concludeert onderzoeker Roos Schelvis (TNO/VUmc) in haar proefschrift ‘Verminderen van werkstress bij docenten’.
In haar proefschrift onderzoekt Schelvis de effectiviteit van een participatief programma dat stressoren bij de bron aanpakt in het Middelbaar Beroepsonderwijs. Ook onderzoekt zij of het vergroten van het vertrouwen in eigen kunnen bij oudere docenten een rol kan spelen in het oplossen van hun werkstress.
Gezamenlijke inspanning
Succesfactoren voor een werkzame aanpak zijn: doe het samen, bereid de aanpak goed voor en leidt het actieplan als een organisatieverandering. Een gebrek aan wederzijds vertrouwen tussen management en medewerkers bemoeilijkt de uitvoering van een participatief programma. Aanbevolen wordt om alleen met een dergelijke aanpak te starten als aan de randvoorwaarde van wederzijds vertrouwen is voldaan. Onderdeel van het participatieve programma dat in het proefschrift wordt onderzocht, was het gezamenlijk maken van een actieplan om werkstress aan te pakken. Acties waren bijvoorbeeld het inrichten van een lerarenkamer als ontmoetingsplek voor docenten en het herzien van het beoordelingssysteem. Het programma leidde echter niet tot minder werkstress, vooral doordat het niet volledig werd uitgevoerd zoals bedacht.
Vergroten van vertrouwen in eigen kunnen
Schelvis onderzocht ook de rol van het vertrouwen in eigen kunnen in het ontstaan van werkstress bij oudere docenten en wat de rol van werkkenmerken hierbij is. Relevant, omdat een groot vertrouwen in eigen kunnen kan helpen om beter om te gaan met werkstress. Schelvis vond dat uitdagende eisen in het werk het vertrouwen in eigen kunnen inderdaad kan vergroten en daardoor de werkstress vermindert. Dit beschermende effect geldt echter niet voor emotionele eisen die het werk stelt, denk aan confrontaties met boze ouders of de uithuisplaatsing van een kind.