Laden...
Een beter welzijn voor iedereen. Dat is wat Scholengroep Over- en Midden-Betuwe beoogt met het welzijnstraject dat in 2015 van start is gegaan. Harry Grimmius, voorzitter van het College van Bestuur: “We zijn niet van de grote halen, snel thuis. In plaats daarvan werken we in een breed gedragen ontwikkeltraject met álle medewerkers samen aan een gezonde organisatie.”
Niet over een nacht ijs gaan. Dat is de leidraad die Scholengroep Over- en Midden-Betuwe hanteert bij het welzijnstraject dat in 2015 van start is gegaan. Voor de start van het traject nam de scholengroep ook al ruim de tijd om goed na te denken over de vorm en inhoud van het traject. In nauw overleg met de gemeenschappelijke medezeggenschapsraad (GMR) werd afgezien van een herhaling van een in een eerder stadium uitgevoerde welzijnsenquête. In plaats daarvan werd – na een doordacht selectieproces – gekozen voor een organisch traject met inventariserende gesprekken en sessies met medewerkers en veel ruimte voor eigen inbreng. Maar hoe verloopt dit proces in de praktijk? Goed, aldus CvB-voorzitter Harry Grimmius, directeur van het Bestuursbureau Geer Hubers en GMR-voorzitter Gerrit Laurenssen. “Het is een complex verandertraject, waarbij we langzaam maar zeker toewerken naar een beter welzijn voor iedereen.”
Knelpunten
De afgelopen maanden is Geer Hubers – als voorzitter van de voorbereidingsgroep die zich bezighoudt met het welzijnstraject – druk bezig geweest met de opstart. “Samen met De Goede Praktijk, de partij die ons hierbij ondersteunt, hebben we behoorlijke stappen gezet.” De eerste fase bestond uit het voeren van gesprekken op de locaties van de Scholengroep Over- en Midden-Betuwe. “Op elke locatie – in Bemmel, Elst, Zetten en Huissen – zijn voorbereidingsgroepjes in het leven geroepen, bestaande uit onderwijzend- en onderwijsondersteunend personeel”, vertelt Hubers. “Die groepjes hebben, begeleid door De Goede Praktijk, een eerste inventariserend gesprek gevoerd met het directieteam van hun school. Tijdens dat gesprek zijn per locatie de belangrijkste knelpunten op welzijnsgebied in kaart gebracht.”
Score
De knelpunten zijn teruggekoppeld naar de voorbereidingsgroep, de directeuren van de locaties en Harry Grimmius. “Per school is een top drie of een top vijf met knelpunten opgesteld”, vertelt Grimmius. “De uitkomsten daarvan hebben me niet heel erg verrast. Ik had eigenlijk wel verwacht dat medewerkers thema’s zoals werkdruk, draagvlak, communicatie, ICT of de vergadercultuur zouden noemen. Dat is uiteraard niet erg. Het gaat erom dat het uit de organisatie, uit de medewerkers zelf komt, en dat zij die knelpunten ook benoemen. Vervolgens is het zaak er ook echt iets mee te doen.” Dat gebeurt in groepssessies per locatie. Het is de bedoeling dat bij zo’n sessie een groot deel van het personeel aanwezig is. Hubers: “Dat is aardig gelukt. In Huissen hebben we met zestig mensen gesproken en in Bemmel zelfs met zeventig personen. Een mooie score.”
Energievreter
Tijdens de groepssessies is de top drie (of top vijf) aan welzijnsknelpunten besproken met de aanwezigen. Daarbij werd de vraag gesteld of de medewerkers zich hierin herkenden. “De Goede Praktijk heeft hiervoor de begrippen energievreter en energiegever geïntroduceerd”, legt Hubers uit. “De sessieleider van De Goede Praktijk trok bijvoorbeeld ook letterlijk een lijn door de zaal en vroeg de aanwezigen vervolgens om, door een positie te kiezen op of nabij deze lijn, aan te geven hoe zij hun eigen welzijn binnen de organisatie ervoeren. Een lijn van ‘goed’ tot ‘er is nog een uitdaging’. Mensen reageerden daar in eerste instantie vrij onwennig op, maar gingen er daarna serieus mee aan de slag. Mooi om te zien.” Overigens is zo’n verbeterproces niet alleen maar leuk, zo beamen de heren. “Niet iedereen vindt het fijn om uit zijn comfortzone gehaald te worden”, stelt Hubers. “Mensen moeten daar soms aan wennen. Ook voor de directieteams is zo’n proces niet altijd leuk. Het kan best confronterend zijn als je hoort dat medewerkers de vergaderdruk erg hoog vinden, terwijl jij denkt dat dit wel meevalt.”
Handschoen oppakken
Het is de bedoeling dat uit de groepssessies per locatie drie, breed gedragen knelpunten komen. Hubers: “Daar gaan we per school mee aan de slag.” Hoe? “Door in kleine projectgroepjes verder te werken aan de oplossing van zo’n probleem. Maar uiteindelijk is het de bedoeling dat de individuele werknemer zelf de handschoen oppakt.” Werkdruk is een van de thema’s die uit de groepssessies naar voren is gekomen. Hubers vertelt dat inmiddels is besloten om medewerkers de mogelijkheid te bieden om deel te nemen aan Voortgezet Werkplezier, een aanpak om werkdruk aan te pakken en werkplezier te verhogen. “Het zijn vooral de directieteams die personeelsleden hebben opgeroepen om deel te nemen aan dit project. De directieteams onderkennen namelijk het belang van een zo breed mogelijk gedeeld en gedragen traject. Maar ook hiervoor geldt dat het uit de mensen zelf moet komen. We vragen of medewerkers mee willen doen, bieden hen hiervoor ook alle gelegenheid, maar uiteindelijk moet iemand er zelf behoefte aan hebben en wel willen.” De komende tijd wordt ook voor de andere knelpunten bekeken wat de beste aanpak is. Grimmius is in elk geval heel benieuwd naar hoe het verder gaat. “We zitten midden in een complex verandertraject. De uitkomst staat nog niet vast, maar de weg ernaartoe wordt langzaam duidelijk.”
Het moet uit de medewerkers komen
Er komt heel wat kijken bij een grootschalig traject om het welzijn van medewerkers te verbeteren. Wat zijn randvoorwaarden voor een succesvol verloop? En welke tips heeft de Scholengroep Over- en Midden-Betuwe voor andere scholen?
Drieluik
Dit praktijkverhaal is het tweede deel van een drieluik. In het eerste deel hebben we met Scholengroep Over- en Midden-Betuwe gesproken over hoe ze het traject hebben opgezet. In het derde deel gaan we in op de resultaten van het welzijnstraject.
Scholengroep Over- en Midden-Betuwe (SGOMB)
Het Hendrik Pierson College in Zetten en het Over Betuwe College in Bemmel, Elst en Huissen vormen samen de Scholengroep Over- en Midden-Betuwe. Meer informatie: www.sgomb.nl.