Eigen werkplezier vergroten

Teamleiders Wim Bom en Ton van den Burg kozen ervoor zelf de workshops ‘Voortgezet werkplezier’ te geven. Onder begeleiding van een externe coach kwamen ze tot een programma en planning waar ze tevreden op terugkijken. Een paar tips.  

“De workshops krijgen volgens ons meer kracht als mensen van de eigen school ze begeleiden”, zegt Bom. “Met iemand van buiten heb je meer afstand.” De ISW-directie maakte die constructie mogelijk door een budget beschikbaar te stellen, waarvan ze ook externe coaching konden inhuren. Die begeleiding was volgens Bom essentieel, omdat hij en zijn collega Van den Burg tijdens de workshop even directielid af waren om coach van collega’s te zijn. Een nieuwe rol waaraan ze moesten wennen. De externe coach was aanwezig bij de introductiebijeenkomst en daarna op de achtergrond voor (telefonisch) overleg.  

Waardvolle uitwisseling
Qua inhoud is in grote lijnen de opzet van ‘Voortgezet werkplezier’ gevolgd, waarbij werkvormen werden gekozen die aansloten op wat in een vorige workshop gebeurde. “Net als bij lesgeven, valt of staat je programma bij de voorbereiding en daar hebben we veel tijd aan besteed”, aldus Bom. “Het was prettig met Aukje (van den Bent, externe coach, red.) de werkvormen en opbouw te kunnen bespreken. Wij waren geneigd een workshop te vol te plannen, maar in het terugkoppelen van opdrachten gaat veel tijd in zitten. Mensen hebben ruimte nodig om te delen wat hen bezighoudt. Juist die uitwisseling is waardevol.” Waar ze dat noodzakelijk vonden, pasten ze zaken aan. Een klein voorbeeld is de positieve bekrachtiging van mensen. “Een van de mogelijkheden was de ‘wauw-reactie’. Niets voor ons, zo’n woord, ‘goed gedaan’ vinden we bevestigend genoeg.”  

Ruime planning
De gekozen planning is goed bevallen. “Vrij snel in het nieuwe schooljaar hebben we de eerste bijeenkomst gehouden. Dan zijn mensen nog fris.” De drie workshops zijn ruim verdeeld over een half jaar en werden gehouden op een vaste middag. Schuiven met zo’n dag om op de verschillende roosters aan te sluiten, werkt volgens Bom niet. In de weken tussen twee workshops hadden mensen de tijd om dingen in de praktijk uit te proberen. Dan bezonk het beter. Als afsluiting gaven Bom en Van den Burg deelnemers een boekje mee, waarin ze hun voornemens konden opschrijven. Ieder kreeg ook een kaart met een bemoedigende persoonlijke tekst. Enkele maanden na de afronding bleken deelnemers nog wel behoefte te hebben aan een ‘terugkomdag’.  

Vrijwillige deelname
Deelname aan ‘Voortgezet werkplezier’ kan alleen op basis van vrijwilligheid, vindt Bom. “Mensen dwingen aan zo’n programma deel te nemen heeft geen zin en docenten die tegen een burn out aan zitten hebben er volgens mij weinig aan. Voor hen is vier workshops te kort. Maar als er iets te wensen is, dan is het wel dat veel meer mensen dit programma moeten kunnen volgen.”  

Andere rol
“We hebben als coaches alles heel serieus genomen, onze punten gemaakt, want het moest wel ergens toe leiden. Maar dat ging in een warme sfeer (onder het genot van koffie en thee en een traktatie) en we hebben vaak gelachen. Sommige mensen waren open, anderen wat minder, maar die gaven dan toch aan veel aan de gesprekken te hebben gehad. Uit de evaluaties bleek dat deelnemers veel hadden geleerd en dat wij een veilig klimaat wisten te scheppen.” Het was ‘best spannend’ een andere rol te vervullen dan die van teamleider, besluit Bom. “Dat het gelukt is, gaf ons best een kick.”